Yürüyüp Geç
Yazip yazip sildigim zamanlardayım. Varlıgını fark eder etmez patlayıp baloncuğa dönüşen düşüncelerimin arkasından bakarken yaşlanacakmışım gibi geliyor. Kolumdan dürtüp 'uyandırıyorlar' olmak istediğim yerlere dalıp gittiğimde.'Neyin var Bahar?'
Bilmiyorum. Bu ara hayatın 'bilmiyorum' aşamasındayım. Hicbirseyi bilmedigim, bildiklerimi unutmak istedigim ve yeni bilmelerden ölesiye korktuğum zamanlarda. Her b.ktan emin olmak ve herşeyi 'bilmek' ne muhteşem bir sığlık tanrım! Ne muazzam bir körlük? Anlamak isterken yorgun düşüyorum.
Yaşamak karşı konulmaz bir 'akış'ken, yerinde durmuyor hiçbir şey. Zaman, insanlar, acılar, kitaplar, filmler, mutluluklar geçiyor.. Sen de geçip gidiyorsun önemli ve büyük zannettiklerinden. Yorgunluklar kalıyor geriye. Hiç bitmeyeceğini sandığın hüzünler, öyle tarifsiz bir huzur bırakıyor ki. İyi ki yemişim lan ben bu zokayı diyorsun.
İyi bir şey yürüyüp geçmek. Bazı acılar yürüyüp geçmedikçe düşmüyor yakandan. Huzur dediğin şey de yine yürüyüp geçince kucaklıyor insanı. Bir de yolda gördüklerin ve onların hazırladığı sürprizler var tabi yürüyüp geçerken? Hadi onlar da büyüsü olsun anlatmıyım. Kısaca bazı dolambaçlar yürüyüp geçilmek için çıkıyor karşına hayatta.
Yürüyüp geçeceksin birader. Kime ne bok olursa olsun, yürüyüp geçeceksin elinden gelen herşeyi yaptıysan eğer. Kafanı çevirip bakmayacaksın geriye.
Kız kardeşim nişanladı. Bana kalsa asla vermezdim ama babam, 'gençler birbirlerini beğenmiş, sevmiş' dedi. 'Sevişmişlerdir bile onlar' diyecektim ama deli olduğumu fark etmeleri için çok erken bir evre olduğu kanısındayım. Bizim ufaklık 40 günlük bebekti ikimiz evde yalnız kalmaya başladığımızda. 7 yaşındaydım ve ona ben bakıyordum. Bir gün küçücük mememi ağzına sokmaya çalışırken babama yakalanmıştım. Ben emmiyor diye ağlarken, babam kahkahalara boğulmuştu. O an'ı hatırladım 'Allah'ın emri' dediklerinde.
O yüzünü buruşturan pembe, buruşuk ve yüzü isilikli şey, kahve ikram ediyordu 'bundan sonraki ailesine'. Gözlerim doldu. Hayatının kalan kısmını başka insanlarla geçirecek olması fikri beni çıldırtıyor. Çok mutlu olmasını istiyorum. Sonsuza kadar. Eğer etmezlerse ciğerlerini sökeceğim hepsinin.
Ben mi?
Aidsten korunmak için seks yapmayan abazalar gibiyim.
Acı çekmemek için aşktan kaçmak, dünyadaki başka bir boka benzemiyor çünkü.
Yıllar sadece kabuklarımıza kötü davransaydı keşke.
Spora başladım.
Acayip kitaplar bitirdim. Deli gibi okuyorum.
Sabahları erken kalkıyorum.
Sosyal medya olayını hafifletince bir dinginlik geldi.
İtalyanca şarkılar dinliyorum. Ne tatlısınız.
Çok yakın bir arkadaşım ameliyat oldu.
İşler korkunç yoğun. Bayılacak gibi oluyorum bazen gerginlikten.
Saime'yi ve Eda'yı çok özledim.
Yağmurlu havalar aşkımsınız.
Adını buraya yazamayacağım ciddi bir rahatsızlık teşhis edilmişti geçtiğimiz kış biterken. Bir omuza yaslanarak uyumaya, birinin eriyip giden bedenime sarılmasına en çok ihtiyacım olduğu, fakat sevgilimin bile siktirolup gittiği dönemde çok hastaydım ben. Babamla çaresizlik içinde hastane köşelerinde sürünüp, işler yolunda gitmezse anneme ne yalan söyleyeceğiz diye düşündüğümüz simsiyah zamanlardı. Saçlarım, kaş ve kirpiklerim beni terk etmiş, tırnaklarım ufalanmıştı. Aylar sonra ilaç tedavisi yanıt verdi nihayet. Ameliyatsız yırttım ve şimdilerde dökülen saçlarımın yerlerine de yenileri çıkmaya başladı alnımda. Çok salaklar ama seviyorum onları; iyi ki geldiniz. Bir daha gitmeyin olur mu? Kaşlarım, kirpiklerim ve tırnaklarım da cılız olmakla birlikte buradalar artık.
Hayat kısa.
O istediğin ayakkabıyı al, sevdiklerine sarıl.
ve yürüyüp geç.
Kayıtlar
Savunmasız ve yapayalnız bir anımda okudum. Çok iyi geldi.
YanıtlaSilKısım kısım kendimi buldum. Zor zamanlar geçiriyorum, Sabra, desteğe, en çok ihtiyacım olduğu zamanlardayım. Planlarımın tutmaması istediğim gibi gitmemesi vs. Nefret doluyum insanlara karşı yürüyüp geçemiyorum artık takılıyorum yürüyemiyorum artık Bahar. Ve sanırım bu benim artık güçsüz olduğumu gösteriyor.
YanıtlaSilBeğendim demek haksızlık olur çokkkk beğendim
YanıtlaSil