Bu Aralar...
Daha çok dinleyip, daha az konuşuyorum bu aralar…
Dinlemek dediysem, onu bile becerebildiğim söylenemez
aslında. Dinliyormuş gibi yapıyorum sadece.
Susuyorum genelde...Çünkü anladım ki, ne söylersen söyle, insanların anlayabildiği kadarsın.
Ne yaparsan yap, hiçbir altyapısı olmayan, yerleşmiş ve inat haline gelmiş saçma sapan takıntılardan öteye geçemiyorsun.
Ve yine ne yaparsan yap, herkes kendi doğrusuna inanıyor. Bu
yüzden vazgeçtim insanlara laf anlatmaya çalışmaktan.
Canım konuşmak istemiyor. Sevdiğim müzikleri dinliyorum
sadece. Hayal kurmaya bile takadim yok bu aralar…
Ne düşündüm biliyor musun okur?
Sıkılmışım ben...
Bütün gün kahkaha atmaktan ve yatağıma uzandığımda kendimi
dünyanın en yalnız insanı gibi hissetmekten...ve ertesi sabah yine
hayata tutunmaya çalışmaktan sıkıldım..
İnandığım şeylerin yerini değiştirmekten, omurga sahibi
olmayan insanlar yüzünden kendimi revize etmekten sıkıldım…İyi neye göre iyi? Kötü neye göre kötü? Buna karar veren mekanizma çok mu ahlaklı? Hiçbir zaman cevap bulamayacağım sorulardan sıkıldım..
İşler boka sardığında çekip gidenlerden sıkıldım…
İnsanlara güvenip yarı yolda kalmaktan… ve her defasında kendimi terbiye etmekten sıkıldım.
Motivasyon ve kuantum tekniği gibi zırvalardan bahsetti ‘yardımcı’ olmak isteyen bir arkadaşım.
Anlatamadım. ‘Kişisel gelişim teranenize s.çayım sizin!’ diyemedim. Ben bu
hayatta g.tümün üzerine oturup kalmaktan da sıkıldım, bir türlü akıllanmıyor
olmaktan da sıkıldım..
İçtiğim kahvenin aynılığından, okuduğum hikayelerin sonlarından,
taze fasulyeden...
İnandığım masalların hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğinden.. ve
saçlarımın renginden…
Aşık olduğum adamların söylediği yalanlardan sıkıldım.
VE KORKAKLARDAN SIKILDIM !
MUTLU OLMAKTAN KORKAN İNSANLARDAN SIKILDIM !
Bir çekirdek kasesi alıp kenarda mı durmalıyım? Yoksa
kendime daha kalın bir zırh yapıp çarpışmanın şiddetini mi arttırmalıyım
bilmiyorum. Sadece şükretmeye çalışıyorum kafamı toparlayabildiğim zamanlarda.
Akıl ve ruh sağlığımı kaybetsem de… Beden sağlığım yerinde en azından.
Tanrı’nın benimle ilgili planı ne bilmiyorum. Bu da sıkmaya
başladı artık beni. Hep bir bilinmeze yürümek te eskisi kadar eğlenceli bir
fikir gibi gelmiyor artık bana.
Rüyalarımda gördüklerim var… Çok özlediklerim…
‘Bir kere sarılsam geçecek’ dediklerim…
Sonra da küfür ettiklerim…
Kayıtlar
1 yorum: