Kadın Düşmanlığı
Eleştiri hayattaki başarıların olmazsa olmazı. Konu ne olursa olsun, eleştirildikçe doğruyu bulup yanlışlarımızdan arınıyoruz. Ruhlarımızın körelmemesi, yanılgılarımızı tekrarlamamamız için gerekli.
Yapıcı ve yıkıcı olmak üzere iki çeşidi var bunun. Laf sokmakla başlayıp hakaretvari cümlelerle biteni yıkıcı olanı -ki burada amaç genelde üzüm yemek değil, üzümcüyü dövmek oluyor. Yapıcı olanı ise iyi niyetle filizlenen ve yeke yek, incitmeden dile gelenidir.
Ne zamandır dilimde dolaşıp duruyor bu cümleler. Konu eleştiriyse ve içinde kadın varsa biraz vahşileşiyor durum. Acımasız davranıyor hemcinslerimiz. İş birilerini çekiştirmeye gelince kadınlar gereğinden fazla zalimleşiyor. Hele bir konu var, üzülüyorum düşündükçe.
Kadın yazarlar ya da yazının kenarından köşesinden tutmaya çalışan kadınlar, birbirlerini yerden yere vuruyor. Üstelik bunu öyle büyük bir keyifle yapıyorlar ki akıl sır erdirmek mümkün değil. Ben kadın okuyucularımın tepkilerinden hep çekinmişimdir. En büyük destek te onlardan geldi bu zamana dek, iğneleyici sözleri söyleyenler de ilk onlar oldu. Sırf, ''acaba bugün nasıl bir taş atsam'' diye blogları gezen, gezetelerin köşelerini kolaçan eden kadınlar var.
Çok az kişi bunu samimiyetle dillendirse de, her yazar kıskançtır. Her yazar kendi dışındaki pek çok yazara öyle ya da böyle gıcık olur. Ama herkes bunu belli etmez. Kimileri duygularını saklar, kimileri ise dayanamaz, ateş püskürür. Bu bir "derece meselesi" aslında. Kimimizde ayyuka varır kıskançlık, kimimizde minimumda kalır. Fakat asla tamamen arınma söz konusu olamıyor. Yazarlığın besin kaynağı olan dinamizmi bu şekilde ayakta tutuyoruz denebilir(!)
Hemcinslerimizi yüreklendirmek, hatalarını düzeltmeye çalışmak varken öfkemizle yıkıp döküyoruz ne varsa... Yok o öyle demiş, bu böyle demiş... Madem dedikodu yapacaksın, al eline bir kase çekirdek git yan komşuna akşama kadar konuş. Birilerine taş atmadan da fikirlerini ifade edebilirsin değil mi? Amacın dikkat çekmekse bu iş bunlarla olmaz bilesin.
Fikrini beyan edersin -kimsenin canını acıtmadan- çekilirsin köşene. Şık olanı, asil duranı budur bu işin. Kadın demek, naiflik demektir. Hele ki söz konusu edebiyatsa, incelikse, insanca dürtülerse... Ama herkesin eli belinde. Kadınlar bela kokluyor.
Kendinize gelin hanımlar. Yakışmıyor. Elinizdeki kalemlerin hakkını verin. Arenaya çevirdiniz ortalığı...
Kayıtlar
0 yorum: